Ogród Tygrzyka

Gdy tak czekamy i liczymy dni ze słońcem tej wiosny , gdy witamy po kolei nasze malutkie wiosenne piękności, robi się tak jakoś przyjemniej w nas samych. Patrzymy na kolejną odsłonę , coraz to większej populacji pastelowych krokusów karmiących  pszczoły, które właśnie wykonały swój dziewiczy lot anno domini 2019.

 

 

 

 

 

 

 

Odkrywamy , wschodzące maluchy w pobliżu Mamy kokoryczy, ciesząc się bardzo, że są tak samodzielne . To nic , że rozsiały się na głowie miłka wiosennego – dzieci tak mają,  są spontaniczne.

 

Mój spacer o tej porze roku kończę zazwyczaj przy ciemiernikach, to tu dotykając sztywnych  pergaminowych zielonych liści ciemiernika i nad wyraz okazałych i zwiewnych czerwonych bukietów. Siadam  na kosmatym dębowym pniaku w ich pobliżu i zastanawiam się  co mógłbym jeszcze dla nich wszystkich zrobić, by kwitły o jeden  dzień dłużej.

Otrzeźwienie przychodzi  nad wyraz szybko – wystarczy , że spojrzę  przed siebie.                 Janek, masz cały Ogród  Tygrzyka do przeglądu ! I zaczyna się wyliczanka w głowie.

Na teraz musisz sprawdzić , czy wszystkie tak pieczołowicie okryte jesienią kwiatowe piękności,  zostały uwolnione od termicznych czapeczek. Czy na pewno każdy „wybitny” kwiat dostał swoją dawkę organicznego „kompostowego złota” jako zapas niewidzialnej energii na rok. Warto też sprawdzić czy, wszystkie rośliny  przetrwały – być może  potrzebna natychmiastowa pomocna dłoń Tygrzyka ?

I najważniejsze !  Zadbaj o swoje ukochane róże, zrób wszystko  co tylko potrafisz , by były zdrowe i czarujące .

No i jutro od rana sekatory w dłoń, do przycięcia ponad 50 krzewów różanych, wisteria i kilka dorodnych milinów. Do tego kilu clematisom, też przyda im  się fryzjer, ale to zupełnie marginalny zabieg.  Priorytetem są róże.

 

 

Trzeba im rozgarnąć kompostowe  kopczyki, przyciąć w zależności od typu róży, a na koniec wykonać oprysk środkiem grzybobójczym- przede wszystkim zapobiegać chorobom.

Ta nowa róża angielska poniżej, nie wymaga wielkiego cięcia . To był jej pierwszy raz- prawda że urocza.Przesadziłem ją na honorowe miejsce. Zima jej nie zaszkodziła i ma się doskonale.

Pogoda ma nam podobno sprzyjać, a ewentualne lekkie zmęczenie wieczorem, dla takich obrazów w przyszłości, to lek na całe zmęczenie.                                                                             Jedna piękniejsza od drugiej i wszystkie chcą nam coś powiedzieć.

Pozdrawiam, życząc przyjemnego pobytu w ogrodach , Tygrzyk.

 

PS A oto linki do wpisów Tygrzyka ,jak w prosty nie skomplikowany sposób przyciąć róże. Nie mam czasu powtarzać tego samego raz jeszcze. Ogród czeka.

Różane cięcie pełne nadziei

Różanych potyczek ciąg dalszy

 

 

 

 

Dlaczego czasami tak źle kwitną piwonie, gdzie tkwią nasze błędy ?

Większość ogrodników przestaje dbać o swoje piwonie, gdy te przestają kwitnąć , a to właśnie wtedy zaczyna się najważniejszy okres w rozwoju tych krzewów i to w tym  czasie , nasza opieka decyduje o obfitym kwitnieniu za rok.

Faktem jest, że  piwoniowe krzewy  po przekwitnięciu nie zdobią ogrodu. Wyglądają dosyć smutno. Różne choroby szybko się na nich pojawiają – szara pleśń, cętki uszkadzające liście, a część łodygi wcześnie zamiera.

Wielu właścicieli piwoniowych krzewów, kierowanych dobrymi chęciami, przycina je prawie przy ziemi- to błąd , nieodwracalny błąd w zapewnieniu kwitnienia za rok.

Już tłumaczę dlaczego.

Chodzi o to, że tuż po zakończeniu kwitnienia, rozpoczyna się rozwój kolejnych zaczątków pączków kwiatowych, które są  w tym czasie bardzo niewielkie i potrzebują aby krzew je zasilał .

Podczas kwitnienia nie są jeszcze widoczne, ponieważ są bardzo małe i tworzą się tuż pod ziemią u nasad silnych łodyg. Ale te pączki  już tam są, już istnieją, tak jak w zeszłym roku i  we wszystkich kolejnych sezonach, gdzieś 5-6 cm pod ziemią. To dlatego tak ważna jest odpowiednia głębokość sadzenia krzewów piwonii.

Nigdy nie sadzimy ich głębiej jak 3-5cm !

Jak tylko skończy się kwitnienie, pączki przyszłoroczne zaczynają gwałtownie rosnąć, ponieważ ich rozwój jest prowadzony przez wszystkie składniki odżywcze pochodzące z liści i z korzeni. To trwa co najmniej miesiąc, połowa sił całego krzewu idzie na rozwój przyszłorocznych pączków kwiatowych ukrytych  tuż pod ziemią.

Właśnie dlatego  konieczne jest, aby pomóc roślinom w tym odpowiedzialnym okresie ich życia.

Nie wycinanie wszystkiego co żywe, a opieka jest ważna !

1. Pierwszą rzeczą, jaką należy zrobić po zakończeniu kwitnienia jest wycięcie (do pierwszego liścia na łodydze) wszystkich przekwitłych  kwiatów. Nie pozwalamy także na tworzenie się nasion – są one nam nie potrzebne. Nie pozostawiamy na liściach żadnych kwiatowych płatków-to pewne miejsce przyszłego ogniska chorobowego.

2. Konieczne jest dokładne zbadanie krzewu piwonii i usunięcie wszystkich chorych  lub uszkodzonych liści .Po tych zabiegach wykonujemy oprysk na choroby grzybowe całego krzewu -nie zapominamy o środku krzewu.

3. U podstawy krzewu, ostrożnie zasilamy  piwonię nawozem fosforowym i potasowym. Na jeden krzew wystarczy 15-20 g fosforu i 10-15 potasu, najlepiej rozpuszczonych w wodzie.

4.Jeśli letnia temperatura jest wysoka i powoduje przesuszanie gleby,koniecznie należy podlewać stanowiska piwonii. Nie lejemy po krzewie! Zapewniamy za to wilgotną glebę całemu systemowi korzeniowemu, lejąc wodę pod krzewy.

5.Na jesieni kiedy łodygi już zasychają można je wyciąć i usunąć. Nie trzeba się spieszyć: tak długo jak są liście zielone – jest odpływ składników odżywczych do całej roślin. Do tej pracy należy wybrać słoneczny dzień. Łodygi tniemy 5-10 cm nad powierzchnią ziemi. Pozostawione łodygi i ziemię gdzie rośnie krzew,warto opryskać środkami ochrony roślin zwalczającymi zarodniki chorób grzybowych.

 

Jeśli to wszystko zrobisz, następne letnie piwonie będą wyjątkowe urodziwe i silne.

 

Pozdrawiam i życzę kwitnących pięknie piwonii ,Tygrzyk