Jeśli nałogiem jest kochać winne , słodkie, kolorowe smaki pieszczące podniebienie- jestem nałogowcem. Gdy chodziłem kiedyś jeszcze po pustym Ogrodzie Tygrzyka, pełnym czarnoziemu klejącego się do butów. Zastanawiałem się gdzie posadzę winny parawan.Ścianę pełną słodkich winogron dojrzewających w moim słońcu – to było moje marzenie. Jak kogoś z północy, znającego tylko smak kwaśnawych winogron, które stawały się słodkie, gdy „sparzył „je mróz – postanowiłem to zmienić i delektować się słodyczą z ciepłych krajów, w każdy kolejny rok. Nie wiedziałem wtedy, że tak szybko dojdę do celu.
Dach budynku gospodarczego pełen wina-odm Alwood
Mój skarb , na samą myśl o tych owocach ślinka mi leci-to odm.Skarb Panonii
Jak to zrobić ?
Oto kilka wskazówek winnego amatora,który kwiaty stawia na pierwszym miejscu ,nawet gdy usta ma pełne winogronowej rozkoszy.
Pierwsze kroki prowadzące do degustacji winnych kulek, muszą być spokojne i przemyślane. Warto wiedzieć jaki mamy „apetyt”? Czego chcemy? Jeść czy pić ? Czy winogron deserowych, czy drobniejszych przeznaczonych na wyrób własnego wina.A może jedno i drugie. Sadząc moje pierwsze winne krzewy, wybrałem tą ostatnią opcję. Od tego czasu wymieniłem połowę odmian.
Tak,tak nieuctwo kosztuje – a płaci się czasem.
Niedawno posadzony winny krzew, z myślą o przyszłości,o doskonałej barwie i smaku wina -odm Muskat Doński
Jeden z pierwszych moich nasadzeń winnych, odm Iza Zaliwska.Może nie porywająca odmiana, ale lubimy ten specyficznym smaku w lipcu. Dojrzewa jako pierwsza.
Co powinniśmy znaleźć, sadząc nawet kilka krzewów na wolnym powietrzu:
– miejsce słoneczne , ciche pozbawione przeciągów i nadmiaru wody. Wystawa południowa,ewentualnie południowo wschodnia . Zasada jest prosta ,krzewy powinny być nasłonecznione cały dzień, ewentualnie nie o poranku lub późnym popołudniem. Wybierając miejsca przy ścianach, zapewniamy dodatkowe ciepło,które możemy wykorzystać do uprawy bardziej wymagających odmian deserowych o dużych owocach, wcześniej owocujących.
– glebę obojętną do lekko zasadowej. Często zachodzi konieczność wapnowania przed posadzeniem, a w trakcie wegetacji w miarę potrzeb,kontynuacja wapnowania( ja stosuję wapno magnezowe).
– odmiany adekwatne do naszych oczekiwań i możliwości- deserowe lub przerobowe. Aby to wiedzieć ,trzeba poczytać i wybrać na początek odmiany łatwe . Takie co to ,nie chorują od byle powiewu wiatru, odporne na wymarzanie i nie wymagające fachowego cięcia.Pamiętajmy, każde ciecie jest lepsze niż żadne.Ciecia nauczycie się w kolejnych latach uprawy.
Na początek wystarczy !
Poziomkowy posmak i różowy kolor soku użytego do produkcji wina to jej zalety-odm Lidia
Bezimienna odmiana, o niewiarygodnej sile owocowania- muszę jej redukować grona. Wyjątkowo słodka.
Tegoroczna odm Lidia, przerosła moje oczekiwania- najsłodsza odkąd tu rośnie i ten kolor !
A potem , potem będzie tylko słodko. Przy dziesięciu krzewach poczujemy słodycz na brodzie od cieknącego soku, a oczy poczują co to rajskie widoki.
Odm Królowa Winnic – nic dodać, nic ująć
Z południowej ściany wino smakuje słońcem-odm Alwood. Odmiana bez problemowa, wyjątkowo prosta w uprawie.Polecam !
Ta odmiana powinna być sadzona przez początkujących, odm deserowa Arkadia. Polecam !
Jak już się nasycimy słodyczą i pozostanie „małe co nie co”, pójdziemy o krok dalej. Zrobimy wino, ale to już historia na kolejny wpis amatora rubinowych widoków przez szkło.
Półwytrawne – z odmiany Alwood
Półsłodkie- z kilku odmian winogron min. Lidii
Zdrowie Ogrodników ,Tygrzyk.
